Nadat eerder al fragmenten van Geraldine’s teksten te lezen waren in Dingen van deze dagen, een samenwerking met Rik van Iersel die uitkwam in de serie DuelDuet, en zij op Zondvloed 2022 grote indruk maakte bij het voordragen van haar werk, is er nu haar overweldigende debuut.
Jo Komkommer schreef hierover “[…] Maak u op voor een unieke stem. […] Ongefilterd. Rauw. Maar ook teder en uitermate geestig. […] Laaf u aan de muzikaliteit van haar gedachtenspinsels die je raken met de kracht van een speelse gitaarriff; laat u op sleeptouw nemen door haar sprankelende verbeeldingskracht. […] Ooit vertelde ik aan Geraldine dat ze de Eve Babitz van Eindhoven was. Nadat ik voor de derde keer Het leven is geen ponykamp heb uitgelezen, weet ik beter. Eve Babitz is de Geraldine Suijkerbuijk van Los Angeles.”
enkele fragmenten
“Ik ben vrij geweest, heb bijna elke dag door het park gefietst, de Nederlandse kust bewonderd, de bloemen in mijn tuin zien groeien, de sterren zien vallen liggend op mijn selfmade tuinbank, mijn verjaardag gevierd met fijne vrienden, 2 kunstwerken rijker en het zachtste dekbedovertrek ever gekregen, gedanst tot in de vroege uren, met de trein naar de Provence geweest en vertoefd bij lieve mensen, met mijn hond gezwommen in zee en Genneperparken, gegeten op fijne plekjes, liters rosé gedronken, maar mijn volgende detox al gepland, met Storm puberale gesprekken gevoerd, mijn buurvrouw geknuffeld omdat ze de volgende zomer niet zal halen en zelfs even de gehaktballen vergeten. Zomervakantie 2013, gewoon omdat er ie was.”
“Ik hou van de lucht van chloor als ik over straat fiets. Denk dan dat er een zwembad in de buurt is en mijn zorgeloze kinderverlangens komen weer boven.”
“Knagende katten, volgestopte saucijzenbroodjes, bedden met maar 1 kussen terwijl ik er 2 nodig heb. Strand met halve zon, geluk met mijn mama, heimwee naar het kind in mij en van mij. Gevecht in mijn schedel maar tevreden met wat ik wel en wie ik heb. Leven is voor mij wel net iets te kort. Gelukkig zijn de sigaretten lang en de rosé heel licht.”
“Vroeger wilde ik Sheila E zijn en deed ik in mijn eentje heel Apollonia 6 na. Ik kon drummen en zingen als de beste en was vreselijk sexy.
Misschien was dat een wake up call voor mijn ouders destijds. Maar voor mijn vader was niets te gek, want die wilde mij zo graag op de toneelschool zien schitteren. Dus vergat hij dat ik ergens een paar steken had laten vallen en dat mijn ambities meer op straat lagen dan op het podium. Tussen toen en nu zijn hooguit wat mistige dingen gebeurd die ik liever persoonlijk toelicht. Maar zie me nu hier met varifocus bril achter een scherm in de bibliotheek. Een wezenlijk verschil met Apollonia. Keep on dreaming Geral.“
Recensie[s]
Originele manier van vertellen van een tof wijf [Hettie Marzak]
“Deze bundel is een kennismaking met een vrouw die haar eigen leven leeft en daarvoor geen excuses maakt, met ‘te veel gedachten en van het leven genietend’”
[…]
“Ze beschrijft haar dagelijkse leven en maakt de lezer deelgenoot van de gevoelens en gedachten die terugblikkend op de dag bij haar opkomen. Daarbij lijkt ze nauwelijks aan een lezer te denken en lijken de gedichten puur voor eigen plezier te zijn geschreven.”
[…]
“Het zou niet veel om het lijf hebben als Suijkerbuijk niet zo’n originele manier van vertellen had, zo sprankelend en los dat je meteen bevriend wilt raken met zo’n tof wijf.”
[…]
“De humor en de zelfspot van de dichter nemen je ogenblikkelijk voor haar in, evenals haar ontwapenende eerlijkheid.”
[…]
“De bundel is prachtig vormgegeven door Steven Oost, met een kunstwerk van Marcel Herms als omslag, dat uit te vouwen is tot postergrootte.”
Meer? bestel het hier
